ANTALYA’DA KIŞ NASIL GEÇER ?

Bu kış umduğumdan daha renkli geçiyor Antalya’da. GM dergisini çıkaran Özlem-Selçuk Meral çifti, 14 aylık bir bebeği, Kemer’de bir oteli, sanki stand by konumuna almışlar, düzenledikleri seminerlerle turizmcilerin bireysel gelişimlerine katkıda bulunmaya çalışıyorlar. Hiperaktif proje üreticisi bu genç karı-koca, gün geçmiyor ki yeni bir etkinlikle karşımıza çıkmasınlar.

GM’in düzenlediği, “Outsourcing Zirvesi”ne Aydın Aytuğ ile birlikte deneyimler bölümünde konuşmacı olarak davet edildiğimde, hatırı sayılır bir para vererek, yetmişe yakın insanın geleceğini ummamıştım. Outsource deyince kulağa İngilizce olarak fena gelmiyor. Ne zaman ki “taşeron” diye çevirince Türkçe’ye, insanlar genelde kooperatif ya da yol inşaatını yarıda bırakıp, aldığı paralarla beraber kaçan üçkağıtçı taşeronlarla yalan yanlış karıştırabiliyorlar.

Tarihçesi, anlamı, hukuku, püf noktaları enine boyuna tartışıldı bu toplantıda. Herkes içini döküp gelen konukların kafalarındaki soruları aydınlatmaya çalıştı. Gelemeyip de merak edenlere kendi konuşmamı ve üç yıllık deneyimlerimi özetliyorum:

- Tek bir oteli olan yatırımcının geçmesini doğru bulmuyorum
- Dolayısıyla zincirleşme yolundaki yatırımcılara yararlı olabilir
- Otelin genel müdürünün yetkilerini( iktidarını )devretmeye niyeti yoksa sorunlar çıkıyor
- Amerika’nın bazı otellerinde, aynı otelin içinde 10’dan fazla taşeron birlikte çalışabiliyor.
- Her türlü programın, yani üst düzey servis veren otellerin dahil, taşeronla doğru bir anlaşma yapılırsa, uygulanabileceğine inanıyorum
- İleride, satış&pazarlamanın bile dışarıya verilebileceğini tahmin ediyorum
- Böylece, misafire odaklanma, partner ilişkilerini geliştirme, yeni projelere yönelme, kurumsal kimlik çalışmalarına konsantrasyon gibi konulara daha rahat zaman ayrılabilir
- Onlarca satıcı ile ilgilenme yükü kalkar
- Taşeron güçlü ise, onun satın alma kanallarından yararlanarak doğru ürüne, doğru fiyatla ulaşılabilir

Kısaca; taraflar iyi niyetle olurlarsa, iyi bir sistem..

FLAMİNGO YOLUNDA COACHİNG SEMİNERİ VARDI..

Sonra, yine GM’in düzenlediği “Koçluk” seminerini izledik. Riva Diva otelinde Doç. Dr. Turgay Biçer bize basketbol koçu tarzında iletişim yollarını anlattı. Renkli bir seminerdi. Aralarda dans ettik, zıpladık, eğlendik.

Yeni Lara yolu şaşırtmayı sürdürüyor. Artık Ofo otelinin oradan başlayan, 11 kilometre boyunca pırıl, pırıl bir yoldan Topkapı Palace’a kadar gidilebiliyor. Temalı otellerin vatanımıza katkılarına daha önceki yazılarımızda değinmiştik. Yeni otellerin en temasızının damında iki yeşil kubbesi var. Yolun deniz tarafı Las Vegası andırıyor, kara tarafı ise temasız, ya da “gecekondu apartmanları temalı” Hong Kong mimarisinden esinlenilmiş.. Bakalım, yüksek sezonda bir odanın gecesine 500 Euro veren turistlerle, yılda 500 Euro kira veren yazlıkçılar, dükkan tezgahtarları, nasıl bir uyum içinde yaşayacaklar merakla bekliyorum..

POYD, ÜYELERİNE HİZMETİNİ SÜRDÜRÜYOR

POYD (Profesyonel Otel Yöneticileri Derneği), 12 yaşında, deneyimli üst düzey yöneticilerin üyesi olduğu bir sivil toplum örgütü. Amaçlarından biri de üyelerinin gelişimine katkıda bulunmak. Bu çerçevede düzenledikleri “Bilgi Tazeleme Seminerleri” geçen ay, dünyaca ünlü motivasyon hocası bayan Lexie Griffiths’le başladı. Bu güne dek, 25 ülkede bir milyondan fazla insana deneyimlerini aktaran 1.51 metre boyundaki “full power Mrs. Lexie” , altı saatlik seminerinde bizlere çeşitli önerilerde bulundu. Balıkçıda tezgahtar olmanın bile eğlenceli bir hobiye dönüştürülebileceğini, sabah yatağımızdan kalktığımızda günümüzün mutlu ya da mutsuz geçeceğinin kararını aslında kendimizin verdiğini, bir iş yerinde başarının, iç müşteri diye de adlandırılan çalışanlarının işyerindeki mutluluk ve huzurundan geçtiğini anlattı.

CORENDON 5. YAŞINI ATA DEMİRER’LE KUTLADI

Özellikle, Hollanda ve Belçika’da hızla yükselen Corendon firmasının Talya’daki kutlama gecesinin sanatçı konuğu, ünlü tek kişilik komedi ustası Ata Demirer’di. Bence çok doğru bir seçimdi. Fanatik Cem Yılmaz hayranları bile bol, bol güldüler bu bir saatlik gösteride. Gerçi Ata bey bizi biraz neşesiz buldu ama herkes, bu tek kişilik tiyatro oyununda kıkırdayıp durdu.

ALEX’İ İSTANBUL KAPMADAN İZLEYİN DERİM..

Normalde 23.30’da gözleri kapanan birisi olarak, gece yarısı 01.30 başlayıp dört saate yakın sürecek bir programı sonuna kadar izlemeyi başlangıçta gözüm yemiyordu. Simsiyah giyinmiş yedi adamdan, saatlerce Türkçe pop müzik dinlemek konserin başlangıcında sanki çekilmez olacak gibi geliyordu. Normalde ben, sabaha kadar Britney Spears’e bile zor dayanırım.

Ancak Ebu Hayko, namı diğer Alex, sahne performansı ile tüm izleyicilerini mutlu ediyor. Hepsi, hepsi dokuz notanın bileşiminden üretilen besteleri öyle güzel yorumluyor ki, özellikle de hanımlar (Alex yakışıklı olduğundan salonun üçte ikisi kadınlardan oluşuyor), neredeyse hiç oturmadan gece boyunca kendisine eşlik ediyorlar.

Konserin başında, “acaba şimdi sırıtsam delikanlılığım gölgelenir mi” kıvamındaki sert suratlı adamlar bile, ortalara doğru omuzlarını kıpırdatmaya başlıyorlar.

“Keşke benim oğlum da böyle kendisine güvenen, kalabalık toplulukları sanatıyla mutlu edebilen bir adam olsa” diye içinden geçiriyordur izleyicilerin bir çoğu, buna eminim. Sanatçı ithalatçısı İstanbul, pek yakında bu adamı fark edip çeker Cece bardan Boğaz’a. Gitmeden görmenizi öneririm.

Özetleyecek olursam, Antalya kış aylarında, rüzgar uğultusu, bolca sağanak yağışı, gri havasına rağmen, “almasını bilene, yedi veren gül gibi” güzel bir şehir..